başka pencereden bi bayram

selam herkese........

bayramlarınız iyi geçiyordur umarım..soran arayan herkese sevgiler ve teşekkürler tabii..

efe yi merak eden ona dua eden herkese de sonsuz teşekkürler.efe iyi..alçısı çıkmak üzere.moral olarak da ara sıra kabuslarla uyansa da düzeliyor.güçlüdür benim oğlum.babasının telefonlarına bakmıyor nedense ona kendini kötü hissettirmek istemediğinden eminim ama nedense bi bahane bulup konuşmuyor .
-duşta olduğumu söyler misin anne.
-dışarı çıktı der misin anne.
-telefon evde kalmış der misin anne

bunu neden yaptığını sordum bi kaç kez ,anlatmak istemedi .hazır olunca bağlasalar durmaz anlatır ,üstüne gitmıyorum.

öte yandan babası da üzgün onu merak edıyor suçlu hissediyor kendini filan ama......tatilini yarıda kesip dönmedi..bakmak için bile olsa bi günlüğüne gelmedi.durumunun nasıl olduğunu üç günde bi telefonla benden öğrenıyor.
sanırım doğduğundan beri onunla birlikte olmadığından biyoljık baba olmanın dışına çıkamıyor .yıllar sonra oğluyla karşılaşmış bi baba olarak da yeterli yakınlık oluşmuyor mu..bilmem .tamamen varsayım tabi..
herşey düzelecek diyorum ben.düzelecek..

bayramlarrrr..."çocukken bayramlar ne muhteşemdi" demek isterdim .ama benim için çok da muhteşem değildi.çok küçük yaşlarımda nasıldı bilmiyorum hatırlayamıyorum ,yani annemin bana aldığı kırmızı fiyonklu bi elbise dışında bişey hatırlayamıyorum.çok beğendiği için almıştı sanırım ama bazı yerlerini değiştirmişti elinde iğne iplik onu dikerken hatırlıyorum .arada yüzüme gülümser uzun simsiyah saçlarını bi arkaya bi öne atardı.babam da hemen arkasından gelip açılan boynunu öperdi .çok gülerdim.yüzlerini net hatırlayamıyor olmak acıklı ..büyükannemin evinde bayramları hatırlarım.bayram telaşesi bi gün önceden başlar ,dilber sultan maharetini konuşturur yemekler tatlılar yapardı.lokum çikulata alınır limon kolonyası eyup sabri tuncer ..büyük baba hazretleri özenle traş olur pantolonunu ve askılarını özene bezene giyer ve kravat takardı.dilber sultan gri saçlarını muhakkak topuz yapar ensesinde gümüş bi iğneyle tuttururdu.ve bana alınan ustruplu kıyafeti sevinçle giymemi beklerlerdi ki ben hiç sevinçle karşılamazdım.sonuçta bi elbiseydi aldıkları kız gibi giyinmem icab eder saçlarımı taramak toka takmak isteği de o elbiseyle beraber zuhur eder ve ben bundan nefret ederdim.bi köşede hanımefendi gibi oturmam icab eder ve yaşlı insanların beyaz sabun kokularıyla başbaşa kalırdım.annemi özlerdim bunu kimsenin farketmemesi gerekirdi."ne o ağlak bi halin var..ayyy bakma öyle annen gibi o kadını görüyorum karşımda sanki..."hitabına muhattap olmak istemıyordum.hem hatırlamadığım bi anne özlenmez ki ne saçma....
şimdi uzaktan bakınca hiç duygularım sorulmamış ,hiç bi anne kuzusu olduğum düşünülmemiş gibi gelıyor.yani nasıl desem ,bana yetiştirme yurdundan alınmış bir yetim gibi bakmışlar torunları gibi değil.hatta yetiştirme yurdundan alınan yetimlerin onlara sevmedikleri bi kadını ya da adamı hatırlatma olasılığı olmadığı için onlara yapılacak muameleden daha kötüsü yapılmış..diyeceksiniz ki şimdi aç ,açıkta bırakmadılar seni .çiçek gibi giydirip beslediler sana yuva yaptılar ....evet ...ama annemi özlememe fırsat vermediler.anneme benziyor olmanın suç olduğnu düşünürdüm ve ortada bi resmi bile olmadığından sahiden ona benziyor muyum mukayesesini de yapamazdım.bazan uyumadan hemen önce gidip aynaya bakardım ,aramızda kalsın hala yapıyorum..ona benzemek...puffff..ağlamaya meyilliyim de mi:)

kasabayı terkettiğimde bayramlar bana normal günlerden farklı gelmedi.okul tatil olur herkes memleketine dönerdi ben evde kalırdım .kasabaya gitmedim bayramlarda .onlar da çok gelmemi beklemedi dört gözle.kitapçı dükkanındaki işi bulduğumda zaten patronun gönül rahatlığıyla bayram tatiline çıkmasına fırsat verirdim.çalışmaya geldiğimi gördüğünde şaşırmıtı ilk seferinde
-yahu kızz,gitmıyor musun ana babanın yanına..
-onlar tatile gitmişler ben sıkılırım ne o öyle aile saadeti.gitmedim ben..
-aman zamaneler sisi ailelerle beraber olmak sisi neden bu kadar gere anlamıyorum.bayram ruhu kızıııııımm.
-o noel ruhu..o da bizde yok.şeker bayramı ruhu diye bişey yok ya da kurban ruhu..ben ..ben böyle iyiyim.
-iyi bakalım sen üç gün çalışacaksın demek ..işime gelir..bayram mesaisi istemeyeceksin değil mi.
-yok abi..istemiycem..

beni tanıyan insanlara annem babam yok büyükannem ve büyükbabam da benden pek hazzetmezler büyüdükçe annem oldum karşılarına o nedenle sevmıyorlar benı kötü anıları canlanıyor ,o nedenle gitmiyorum .. diyemem ki..
ilk bayramımı oğlumun babasıyla yaşadım.geceden yemekler yaptım sanki kim gelicekse:) ona hediye aldım.sabah kalkıp birbirimizi kutladık,birbirimize sarılarak nice bayramlar diledik.o zaman yeni evlenmiştik.hani hamileyim diye evlendi benle ailesi de onu reddetti annesi görüşmek istemedi filan..daha 20 günlük evliydik bayram olmuştu annesiyle barışmak istemişti birlikte onun elini öpmeye gittik.annesi kapıyı açmadı.sen gel o gelmesin dedi.o da bensiz gitmek istemedi ,ama çok mutsuzdu.ben de git sen dedim o senin annen ben köşedeki parkta beklerim zaten sevmem bu seremonileri..hadi git sen.

onun annesinin evine sevinçle gitmesini izledim.alışıktı çünkü bayram sabahları bayramlıklarıyla öpücüklerle uyandırılmış bi çocuktu, babasıyla bayram namazına giden misafir ağırlayan misafirliğe giden..normal biriydi çünkü..ben alışıktım ama o değildi.gitsindi.üzülmedim ,hayır içim acımadı..hiç arkasından hevesle bakmadım.duygulandımsa azcık ağladım sa ,hamile olduğum içindir belki de duygusal oluyor ya insan.. köşedeki bankta oturdum karnımı sevdim.bebeğime dedim ki
-senınel bayramlarımız olucak,babanla bayram namazına gideceksin ve muhakkak alıcam sana bayramlık kıyafetler ve onunla uyuyacaksın .sabah elimi öpüceksin ben de sana harçlık vericem.sakın korkma sen .sen normal olucaksın...normal...


sonrası..sonrası hiç..gitti..yani normal olamadık :)bebeğimin ilk bayramı kurban bayramı olmuştu.ona öğrenci bütçesiyle alınacak herşeyi aldım güzel bi bayram sabahıydı.onu kucağıma alıp aynaya baktım,anneme benziyorsam ben o da bana benziyordur .bebeğim yani.muhakakka annem de beni böyle kucağına almıştır ,böyle görünüyoruzdur.

sonraki yıllar efeyle muhteşem geçti.hiç unutmuyorum altından ışıklar saçılan spor ayakkabı için deli oluyordu bayramda aldım ona.ben yapamadım yaşamadım ama onu o ayakkabıyla uyurken izledim.4 yaşındaydı:)ışın ayakkabım ,ışın ayakkabımm diye tutturmuştu..:)
şimdi kıyafet bilmem ne derdinde değil,ama benim hassasiyetimin farkında olduğu için sanırım bayramlarda rol yapıyor.çok önemsiyor gibi davranıyor.
-anne sabah beni kaldır bayram namazına gidim ben evin erkeği benim biliyorsun:)

hoşuma gidiyor..kolu alçılı olduğu için gitmedi bu bayram.sabah kalktı,ona aldığım pantolonu giymiş teşekkür etti.elini uzattı
-bu evin babası hala benim .sakat ta olsam .öp elimi kızım.
-hadi leeen ..patron hala benim sen öp.
-anne ya...annenın babanın dedenin ninenin yerine benim elimi öpmelisin kimin elini öpücen sen.
-olm ben el öpme alışkanlığım yok koymaz bana yani..sen öp..dağ gibi annen var burda..
kucaklaştık..onun varlığına milyonlarca şükrettim.sonra beraber gezdik ,film izledik..arkadaşları geldi biz gittik bi kaç yaşlı komşumuzu ziyarete..
onunla herşey güzel.
günü sonunda yere yatmıştım sırtımı dinlendirmek için.tam tepeme dikilip
-anne...bi kaç sene sonra üniveriste okumak için filan gideceğim buralardan napıcaksın sen o zaman.
-nereye
-başka şehirlere..ne bileyım kendi evime filan.
-ona daha çok var.o zamana kadar ben ölürüm sorun olmaz.
-yok daha neler anne ya.4 senem var en fazla.4 seneye ölmessin sen maaşaalah.
-ben de gelirim
-nereye ..yok daha ne anne yaaa.tek başına yaşamayı öğreneceğim zamanlar gelecek.
-......
-neee.gelmiycek mi
-gelecek.
-eee..baksana sana tek başına olduğun için bu kadar güçlüsün
-ben seçmedim ki bunu..
-sen seçtin.otursaydın büyükannenle..
-istemıyorlardı ki onlarda ..sevmezlerdi beni..aynı olduğumuzu mu düşünuyorsun.senın annen var..bak gitmek istediğinde gidersin..bu değil..ama ben ..benimle aynı değilsin sen.sen annen ya da babana benzediğin için göz önünden kaybolması gereken bişey değilsin..anlıyor musun.seni sevıyorum ben.
-enne özür dilerim bunu demek istemedim.tamam bi yere gitmiycem.
sarılırsa ağlardım..sarılmasına müsade etmedim.ama haklıydı benimle yaşlanacak hali yok.bi gün gitmesi gerekecek gidecek.
-tamam ..ama bana bi söz ver..bayramlarda yanımda ol.
-olmaz mıyım annem benim.
-ol..bayramım sensin benim.

duygusal modlara girip onu üzmek istemedim .rutine döndüm ..ama o zaman söyleyebilseydim tek söyleyeceğim şu olurdu ona sarılarak
-ol..yanımda ol..aynaların önünde bırakma beni........

herkese iyi bayramlar..yalnız kalmayınnn muhterem..