insan

aslına bakarsanız hayatın kendisini severim.içinde yaşanan onca hüzne rağmen hemde..hani çıkıp sahildeki üç beş kayaya "ulleeeyyynnn,hhiieeeyyytt "diye bağırmakla bile rahatlayabilen bünyeye ,"bunları nasıl taşıdın kardeeeşşşş" denilen acılar yüklenebiliyor.acılar zamanla yerini yenilerine bırakıyor.amiyane tabirle "kaşarlanarak " ve katlanarak gidiyoruz geleceğe.."her su veren çiçeğe " açıyoruz ,yine balık oluyoruz rakı şişesinde...unutuyoruz yetim ,yertsiz ,yurtsuz olduğumuzu aslında..sonumuza doğru öyle kürek çekerken biz yanımızdan geçen sevdiklerimizin "günahın boynuma ulan" diyerek yükleniyoruz yasak öpüşünü falan filan.....

hayat bir garip problem.onbinbeşyüzdört bilinmeyenli denklem..bir ucu kapalıyken diğer ucu sonsuza giden sayı eğrisi..ama yaşamak güzel şey yine..insan olduğundan emin olmak güzel şey..

oğlum gibi....alex gibi...hatice abla gibi...gencay gibi...sevdiğim herkes gibi...insan insan kokmak..insan yaşamak..

büyüyünce insan olmak istiyorum..bu gün ölen büyüğümüz gibi,giderken herkesin "ne Adamdı bee.." "insan dı ." "böylesi gelmez bi daha " dediklerinden..giderken ne bırakırsınız ki saygınlığınızdan başka...

ilk kez bi cenazede herkesin gülümseyen sevgi dolu yüzünü gördüm.insanlar gülümsüyordu..herkeste güzel anılar bırakmış bir adam..yaşı başı ,pamuk saçları...çok eskiden beraber çalışitığım kitapçı patronumun babası: üstad..".uleyyn kız,az genç olucaktım kiii sana aşk olucaktım kii,sana hayatının aşkını yaşatacaktım kii,ve sana nasıl da sahip çıkacaktım ki..." derdi.."vallaha mı" dememe "bu kadar okkalı itiraftan sonra bu mu yani: vallaha mı?" der bozulur du..ruhu şad olsun..güzel olmak ,güzel ölmek...ve iz bırakmak en güzelinden ...
sigarayı bırakmasam ,"nerde benim sigaram derdim ya...bıraktım zıkkımı...