penelope

Bir mide dolusu yalnızlık ve buz gibi bir sessizlik Ben bu şiiri kusarak yazdım kimseler temizleyemez Sabaha karşı ağladım ama hiç sesim çıkmadı Ben bu şiiri susarak yazdım dudaklarım kupkuru Ağır aksak bir ağrı bir gelip bir giderken Sen öylece oradayken ve ben yanına gelemezken Hırsımdan deli gibi olmayışına sarılıp Gıyabında öperek tüm jest ve mimiklerini Ben bu şiiri uçarak yazdım tüm yüklerimden kurtulup Uyudum sonra uyandım gelmedi bir daha uyku Müezzini duydum sonra Allah’la karıştı adın Meleksin ya o yüzden gözüm hep yukarlarda Tavanda ve bulutlarda ve arş-ı ala’nın dışında Başımın üstünde her yerde gözlerini aradım.. Ben bu şiiri sana yazdım sızayım diye rüyalarına.. Ali Lidar güzeldi paylaşayım dedim